Uri Melekat / Placenta Accreta Semasa Mengandung

Wanita yang sudah berkahwin pasti mengimpikan suara tangisan bayi di dalam keluarga. Anak juga merupakan pengikat kasih sayang di antara suami dan isteri. Saya ingin bercerita tentang pengalaman penulis semasa mengandung anak ketiga (arwah Azim) yang mana beliau telah mengalami pendarahan/bleeding sewaktu kandungan berusia 2 bulan dan dimasukkan ke Hospital Besar Ipoh, Perak.

Di awal kandungan, doktor di klinik desa mengatakan saya mengandung kembar empat  iaitu 3 kantung kosong dan 1 kantung arwah Azim. Masalah pendarahan yang berlaku adalah disebabkan kantung kosong yang keluar. Tetapi sewaktu saya di tahan di wad, saya telah discan oleh doktor pakar dan beliau mengatakan kes saya sebagai placenta accreta atau uri melekat dan nisbahnya adalah  1:250. 

Placenta accreta is a severe obstetric complication involving an abnormally deep attachment of the placenta to the myometrium (the middle, muscular layer of the uterine wall), without penetrating it. Thus, the placenta grows completely through the endometrium. The placenta usually detaches from the uterine wall relatively easily, but women who encounter placenta accreta during childbirth are at great risk of haemorrhage during its removal. This commonly requires surgery to stem the bleeding and fully remove the placenta, and in severe forms can often lead to a hysterectomy or be fatal.

Kes ini memang jarang berlaku dan doktor mengatakan saya hanya boleh dibedah jika kandungan sudah membesar iaitu pada usia 21 minggu. Tetapi disebabkan uri melekat dibahagian parut operation sewaktu saya melahirkan anak ke dua, Amni saya telah ditahan diwad selama 2 minggu ketika usia kandungan mencecah 19 minggu dan mengalami tumpah darah yang banyak.
 

Saya berasa amat gembira ketika mendengar degupan jantung arwah Azim yang sangat jelas tetapi doktor mengatakan  beliau terpaksa menyelamatkan salah seorang daripada kami kerana saya telah kehilangan 5 pain darah dan 10 pain darah telah dimasukkan. Akibat pendarahan yang tidak henti-henti, doktor terpaksa membuang rahim dan mengeluarkan arwah Azim.

Saya masih terasa tendangan arwah Azim pada malam kejadian sebelum tumpah darah dan tidak dapat melihat wajah arwah kali terakhir kerana saya masih ditahan di ICU. Hanya suami yang menguruskan segala urusan pengebumian Azim.

Pada mulanya saya memang tidak dapat menerima kenyataan bahawa rahim saya terpaksa dibuang dan menyebabkan anak saya meninggal dunia. Saya rasa amat tertekan ketika berpantang kerana tampa bayi disisi ditambah lagi dengan jahitan pembedahan yang terbuka.

Syukur alhamdulillah...setelah setahun berlalu saya cuba belajar dan kuatkan semangat serta percaya bahawa Allah yang maha berkuasa dari segala-galanya. Semoga saya diberi kebahagiaan bersama suami dan sepasang anak yang comel. Amin.

-------------------------------------------------------------

 

Penulis jemputan : adyna